Kan de moderne psychotherapie mensen veranderen, stoornissen verhelpen en lijden doen verdwijnen? Van Oenen toont met veel wetenschappelijke duiding aan dat dit een mythe is.

Niemandskinderen is een heftig boek dat veel oproept. Niets lijkt zo pijnlijk als de late naweeën  van een jeugd vol verwaarlozing en/ of mishandeling, al dan niet gerelateerd aan seksueel misbruik. Af en toe legde ik het boek een tijdje weg omdat het er een beetje te hard inhakte.

In Klaproos neemt Anne-Fleur van der Heiden je mee naar de wereld van een jonge vrouw, die opgegroeid is tussen verslaafde volwassenen. Het boek laat zien hoe je daardoor gevormd en deels misvormd bent.

Als je het niet hebt meegemaakt is het moeilijk voorstelbaar wat een angst- en dwangstoornis doet en wat de gevolgen daarvan zijn. Dit boek geeft daar inzicht in. De naaste van een gezinslid met een angst- en dwangstoornis gaat mee in de stoornis. Dat patroon kan doorbroken worden.

Wat doe je als je je kind ondraaglijk ziet lijden? Wat doe je als je merkt dat je kind echt niet meer wil leven? Dan kun je besluiten om haar doodswens te respecteren. Dat is wat Peter Vermeulen uiteindelijk deed. Na het overlijden van zijn dochter Fieke schrijft Peter Duizend zonnen schitteren.

De auteurs Ingrid Schoen en Mirjam van Pagée hebben beiden, naast hun professionaliteit, zelf te maken gehad met dit onderwerp. Met deze achtergronden hebben zij een ondersteunend, informatief en adviserend werk geschreven voor de partners van mensen met psychische klachten.

Als er iemand is die bewijst hoe belangrijk ervaringsdeskundigen zijn in de hulpverlening, is het Iris Koops wel. Vooral waar het een persoonlijkheidsstoornis betreft van een narcistische persoon die naar buiten toe heel normaal overkomt, redelijk en vaak bezorgd lijkt over het welzijn van het gezinslid dat uitgekozen is om zelf een positief imago te kunnen hebben. Of zich juist zelf manifesteert als het slachtoffer binnen een relatie.

Na een lichte tia kijkt Amy, het alter ego van schrijfster Marion Wencker, terug op haar leven vanaf de kindertijd. Met haar drankverslaafde moeder in haar rugzak heeft ze tot dan toe een heftig leven geleid. Haar eerste sigaret rookte ze samen met een vriendje op de lagere school, haar eerste pilsje dronk ze op haar dertiende.

In deze autobiografie beschrijft Anja Vlasblom het indrukwekkende verhaal over drie periodes in haar leven. Haar jeugd met een paranoïde moeder, haar jongvolwassenheid waarin zij zelf kampt met psychische problemen en vervolgens de lange weg van haar herstel.

Maanman is een prachtig verhaal over een afschuwelijke periode in het leven van een tienjarig meisje. Margot is gek op haar vader, met name op zijn speelsheid – hij is zo anders dan andere vaders. Een vader om jaloers op te zijn. Een kunstenaar bij wie een jong meisje eindeloos in het atelier kan rondhangen en met Pius, de rat, spelen. Haar vriendinnetjes vinden hem wel eens raar, nou ja. Moeten zij weten, hij is als vader heel geschikt. Een fijne, veilige én avontuurlijke plek biedt hij haar.